به گزارش روز پنجشنبه گروه دانشگاه ايرنا، جهان در قرن بيست و يكم، با چالش‌هاي انرژي و زيست محيطي و نياز پيوسته به ارتقاء جامعه براي زندگي بهتر نسل جديد روبه‌رو است. مسائل محيط زيست، اجتماع و اقتصاد، سه اصل اساسي در يك جامعه پايدار براي زندگي بهتر نسل حاضر و نسل‌هاي آينده است.

از طرفي در كشور ايران، صنعت ساختمان يكي از مصرف كننده‌هاي اصلي مواد خام و انرژي است. در صورتي كه ساخت وساز بدون برنامه‌ريزي مي‌توان علاوه بر ايجاد مشكلات گسترده‌ در جامعه، ‌خسارت‌هاي جبران‌ناپذيري به محيط زيست وارد كند.

اين در حالي است كه توليد بتن منابع طبيعي را تخليه كرده، زباله‌هايي توليد مي‌كند كه به زيان محيط زيست است. بتن از سه ماده‌ اصلي آب، سيمان و سنگدانه تشكيل شده است كه توليد آن نياز به انرژي زيادي دارد و اين موضوع سبب تخليه‌ مقدار زيادي گازهاي گلخانه‌اي در جو مي‌شود. همچنين برخي افزودني‌هايي كه در بتن استفاده مي‌شود، در بلند مدت اثرات زيان‌باري بر محيط زيست دارند.

يكي ديگر از اشكالات بتن دوام نسبتاً پايين آن است. در حال حاضر سازه‌ها براي عمري حدود 50 سال طراحي مي‌شوند. اما اگر دوام بتن‌ها بالاتر برود، تاثير آن بر محيط زيست كاهش خواهد يافت.

از اين رو، اين صنعت به لحاظ رعايت الگوهاي مصرف و با توجه به فناوري‌هاي رايج در كشور، نياز به يك تحول زيربنايي دارد. از جمله تصميم‌هاي قابل اتخاذ انتخاب صحيح مصالح ساختماني است كه علاوه بر افزايش ارزش پروژه‌هاي ساختماني سبب كاهش اثرات سوء بر محيط زيست مي‌ شود.

انتقال تجربه در دانشگاه‌ها ضعيف است

«تورج تقي خاني»، رئيس دانشكده عمران دانشگاه اميركبير در گفت و گوي اختصاصي با خبرنگار ايرنا گفت: يكي از مشكلات در ساخت و سازها،  آلايندگي آنها در محيط زيست به دليل استفاده از بتن است. از طرفي ساخت بتن در كشور بوسيله ضايعات صنعتي است كه در دفع آن مشكلات زيادي به وجود مي‌آيد. در حالي كه با استفاده از دانش متخصصان دانشگاهي مي توان بتن‌هاي مقاوم ساخت كه علاوه بر پايداري مقابل زلزله، به محيط زيست آسيب نزند.

وي درباره اينكه دانشجويان تا چه اندازه براي ساخت بتن‌هاي مستحكم با حداقل آلايندگي موفق بودند؟ اظهار داشت: تحقيقات و تلاش‌هاي خوبي در اين زمينه توسط دانشجويان مقاطع مختلف انجام شده است ولي براي اينكه اين تحقيق و آزمايش‌ها به نتيجه برسد، ‌نيازمند حمايت‌هاي همه جانبه است. البته علاوه بر حمايت نياز است اساتيد در اين حرفه دانش خود را به خوبي به دانشجو منتقل كنند؛ زيرا دانشگاه‌ها در انتقال تجربه ضعف دارند.

رئيس دانشكده عمران تاكيد كرد كه در اختيار داشتن منابع مالي كافي كمك شاياني در طراحي، توليد و ساخت بتن با حداقل آلايندگي مي‌كند.

«سينا عبداللهي»،  دانشجوي مقطع كارشناسي عمران نيز در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه ايرنا افزود: توليد سيمان به دليل توليد كربن اكسيد زياد، آلاينده است. بر همين اساس در ساخت بتن بايد تلاش شود كه سيمان آنها كمتر شده تا آلودگي كمتري براي محيط زيست ايجاد كند.

وي درباره مواد جايگزين در صنعت بتن‌سازي گفت: سرباره كوره آهن گدازي، خاكستر پوسته برنج، خاكستر بادي و مواد طبيعي مي‌توانند به ساخت سيمان با آلودگي كمتر كمك شاياني ايفا كنند كه به اين بتن‌ها، بتن سبز و يا بتن خود تراكم مي‌گويند.

دانشجوي دانشگاه عمران افزود: بتن‌هايي كه در كشور توليد مي‌شود، سيماني با آلايندگي بالا است. اين بتن‌ها نه تنها در كشورهاي اروپايي خريدار ندارد، بلكه در زمان صادرات به كشور عراق بازگشت داده مي‌شود. اما در كشور ما همچنان از اين سيمان استفاده مي‌شود. اين در حالي است كه تكنولوژي  و دانش توليد اين سيمان در كشور وجود دارد، ولي صنعتي نشده است.

عبداللهي افزود:  دانشگاه اميركبير از قديم با صنعت ارتباط داشته و خدمات خوبي در اين راستا انجام داده است كه در صورت حمايت كافي دانشجويان، آنها مي‌توانند از نظر علمي كمك شاياني در طراحي ساخت بتن با حداقل آلايندگي ايفا كنند؛ زيرا در دانشگاه‌ها  به دليل مشكلات مالي حمايت كافي از طرح‌ها و ايده‌هاي نو نمي‌شود.